رواية مكتملة بقلم ورده محمد-5

اجبلك 
مليكه مسكت ايد فهد وقالت لا هنزل معاك تحت 
فهد بص على ايد مليكه اللى ماسكه ايده 
فى شقة اسر 
فايزه يا ابنى امك مش سهله وانا خاېفه على بنتى منها 
اسر مټخافيش يا مرات عمى انا اقدر احميها من اى حد بس وافقى بالله عليكى 
فايزه سكتت شويه
اسر ها يا مرات عمى قولتى ايه 
فايزه هقول ايه ماشى يا اسر موافقه بس لو بنتى حد جرحها بكلمه مش هلوم على حد غيرك انت 
اسر بفرحه لالالا متخفيش يا مرات عمى مها فى عنيه وبص لمها وغمز ليها 
مها كانت فرحانه واتكسفت من غمزت اسر 
فايزه شوف ايه ظروفك وهتبقى جاهز على امته علشان افضى ليك الشقه 
اسر شقة ايه 
فايزه الشقه اللى احنا قعدين فيها مش انتو هتتجوزو فيها 
اسر لا يا مرات عمى انا استحاله اطلعك من الشقه دى وانا من بكره هنزل ادور على شقه وهشتريها وهجهزها من كل حاجه وان شاءالله على اخر الشهر نتجوز 
فايزه ايه اللى انت بتقوله ده يا اسر اخر الشهر ايه احنا لسه مش جاهزين اصبر علينا شويه
اسر انا مش محتاج حاجه من مها غير شنطة هدومها وانا هجهز الشقه من كل حاجه 
فايزه لا طبعآ انا بنت لازم اجهزها من كل حاجه هى مش اقل من البنات 
اسر ليه بتقولى كده هو انا غريب ده انا ابن عمها وفى مقام ابنك وبعدين ما مليكه اتجوزت فهد وفهد اخدها كده واسمه غريب 
فايزه يا ابنى مليكه وفهد كانت جوزتهم ليها ظروف خاصه لكن انتو تختلفو 
اسر يا ستى انا الحمدالله مقتدر ومش هيأثر معايه اللى هجيبوه وبعدين انا لو جبت الدنيا دى كلها لمها شويه عليها مها مش هتكون مجرد مراتى وبس لا مها حبيبتى وعشقتى ودنيتى وكل حاجه حلوه فى حياتى وان شاءالله ام عيالى وبصراحه كده انا مش قادر على بعدها اكتر من كده علشان خاطرى يا مرات عمى وافقى وخلى الجواز اخر الشهر 
فايزه بصت على مها شافت التوتر والقلق باين عليها رجعت بصت لاسر وقالت على خيرت الله 
اسر بفرحه بجد يا مرات عمى وافقتى على اخر الشهر 
فايزه ايوه يا ابنى ربنا يسعدكم ويجعل ايامكم كلها حب وسعاده وهنا
عن اذنك هدخل انا ومى اوضتها و اشوف ايه رايها فى العريس
اسر ماشى يا مرات عمى براحتك 
ودخلت فايزه هى ومى فى اوضتها 
اسر راح قعد جمب مها وقال مبروك 
مها بكسوف الله يبارك فيك 
اسر خلاص كلها اسبوعين وتبقى مراتى وبتاعتى انا 
مها احم ا ا ان شاءالله
اسر بتبقى قمر وانتى مكسوفه وخدودك حمرا
مها ا ا اسر بس بقى 
اسر حاضر انا هسكت دلوقتى بس ربنا معاكى كمان اسبوعين من اللى هيحصل فيكى 
مها اټصدمت من كلام اسر وبصت ليه وقالت اسر على فكره حرام الكلام اللى بتقوله ده انا لسه مش مراتك يعنى محرم عليا فبلاش الطريقه دى معايه
اسر انتى زعلتى مش قصدى والله انا كنت بهزار معاكى حقك عليا متزعليش
مها انا مزعلتش بس عايزه نبدء حياتنا بطاعة الله مش نغضب الله علشان يبارك لينا فى حياتنا ويجعل لينا ذريه صالحه
اسر حاضر يا ستى ربنا يبارك ليا فيكى 
فى فيلا فريد المنشاوى 
فى اوضت عدى 
لبست مروه هدومها وقعدت 
مسكت تليفون مليكه فى ايديها 
مروه اظاهر كده ان ده وقتك ماشى يا مليكه انا هعرفك مين مروه لو مكنتش اخلى فهد يرميكى رميت الكلاب فى الشارع مبقاش انا وحطته فى جيب البنطلون بتاعها وخرجت من الاوضه وشافت مليكه ماسكه ايد فهد اتغاظت اكتر نزلت من على السلم وبصت لمليكه بتوعد وقرف 
سهير انتى خارجه ولا ايه يا مروه 
مروه ايوه يا طنط هروح مشوار وجايه بسرعه
سهير طب اقعدى كلى الاول 
مروه لا يا طنط مليش نفس عن اذنك 
ومشيت مروه وسهير بصت بقرف لمليكه وقالت 
سهير بقرف مالك مكلبشه فيه كده ليه خاېفه يهرب منك ولا مش مصدقه نفسك انك اتجوزتى واحد زى ابنى 
مليكه مسكت دموعها بالعافيه ولسه هتبعد عن فهد
فهد مسك ايد مليكه ومنعها انها تبعد عنه وقال محدش ليه دعوه والصراحه انا اللى مش مصدق نفسى ان اتجوزت واحده زى مليكه ربنا يخليها ليا ولو فضلتى تجرحى مليكه بكلامك انا هخدها وارجع تانى الشقه وشدها ومشى وقعد على السفره وقعد مليكه جمبه وقرب على ودنها وقال 
فهد مليكه حقك عليا انا ولو مضيقه تعالى نرجع الشقه
مليكه لا خالص خلينا هنا علشان بابا فريد ومهما طنط تعمل فيا او تقول برضه امك وزى امى ومقدرش ارد عليها ولا اجرحها بكلمه ولازم استحملها 
فهد بأعجاب كل يوم بتكبرى فى نظرى اكتر من اللى قبله
فريد ماما انتى رايحه فين 
ناديه هروح مشوار وجايه بسرعه
فريد طب استنى اروح معاكى 
ناديه لالا خليك انت وانا هاخد السواق
فهد طب انتى رايحه فين يا نانا
ناديه بعصبيه رايحه مشوار مش لازم كل حركه اتحركها اقولكم عليها انا لسه بعقلى مخرفتش
فهد اهدى يا نانا انا مش قصدى حاجه انا خاېف عليكى مش اكتر
ناديه انا ماشيه ومش عايزه كلام كتير ومشيت ناديه 
سهير فى سرها يارب تغورى فى داهيه ومترجعيش تانى وليه عقربه
وفى الوقت ده نزل فارس وقعد على السفره من غير ولا كلمه
فهد مالك يا فارس
فارس مفيش 
سهير شكلك زعلان انت متخانق مع مروه ولا ايه
فارس مفيش مفيش
فريد خلاص يا جماعه سيبوه فى حالو
فارس قعد يبص فى طبقه ومش بياكل
سهير فى ايه يا ابنى انت هتفضل تبص فى طبقك كتير كده ومش بتاكل
فارس انا مش عارف انتو مركزين معايه ليه كده 
سهير طب انت عارف ان مراتك خرجت دلوقتى 
فارس تروح مكان ما تروح
سهير اتأكدت ان فارس متخانق مع مروه ومرضتش تزود معاه فى الكلام اكتر من كده 
والكل اكل فى صمت 
فى شقة اسر 
فى اوضت مى 
كانت فايزه قعده مع مى فى اوضتها 
فايزه ايه رأيك فى مازن
مى مش عارفه يا ماما انا مشفتهوش غير مرتين وكل مره انيل من اللى قابليها 
فايزه يا بنتى فى ناس بترتاحى ليهم من اول نظره وفى ناس بتحسى نفسك مش حابه تشوفيهم تانى ده بالنسبه ليكى ايه ارتاحتى ولا مش مرتاحه 
مى بصى هو رغم غلاسته بس دمه خفيف ولما شوفته حسيت نفسى مش اول مره اشوفه حسيت ان انا اعرفه من زمان هو من الشخصيات المألوفه
فايزه يعنى افهم من كلامك ان انتى ارتحتى ليه صح
مى مش عارفه بقى يا ماما طب انتى رأيك فيه ايه
فايزه مش مهم رأى انا مش انا اللى هتجوزه المهم رايك انتى انتى اللى هتعيشى معا
مى بصى انا محتاجه اشوفه واقعد اتكلم معا وسعتها هقرر موافقه ولا لا 
فايزه خلاص رقمه فى تليفون اختك مها هتصل بى واخليه يجى يقعد معاكى واتكلمى معا وشوفى نفسك 
وخرجو من الاوضه وكان اسر لسه قاعد مع مها 
اسر ايه هنستريح منها ولا لسه 
مى قعده على قلبك 
اسر لا خلى بالك واحده بس هى اللى قعده على قلبى ومربعه كمان مها روحى وعمرى 
مى هالله هالله على الحب 
اسر قل اعوب برب الفلق بلاش قر اللهى يسترك 
فايزه ربنا يهنيكم يارب وبصت لمها وقالت مها معاكى رقم مازن
صح 
مها ايوه يا ماما 
فايزه طب