رواية مكتملة بقلم كريمه حماده الجزء الثاني

وقالت پغضب 
متتشتنيش عم شغلى دلوقتى يا عمر     حاسب حد جاى وراك 
لف عمر بسرعة واتفادى منه الضړبة وقال  
طيب يا نور    استنى عليا نخلص ام المهمة دى وافضالك     حاسبى يا نور 
مسكت راسه وخبطتها پعنف ووقعته فى الارض    وقفت قصاد عمر وقالت بحدة 
كنسلت فى وشك عشان تعرف تبقى تتكلم كويس مع السنيورة براحتك 
قولتلك ملحقتش اتكلم اصلا وسبتها ومشيت وهى اللى كانت بتتلزق فيا 
_ والله برضو مش مصدقاك 
يا حبيبتى بقى اقسم بالله ما بكذب عليكى مفيش غيرك اللى ساكنة القلب 
_ اممم ماشى ماشى 
اضحكى بقى    دا حتى رايحين فرح رباب الليلة وعايزين يبان علينا مبسوطين كدا 
_ مبعرفش ازعلك منك اصلا
بالله يا قاسم لو ما بعدت عن طريقى هفتت جسمك دا بالبند قية بتاعتى     ابعد بقووولك 
_ وطى صوتك يابت     واهدى كدا وخلينا نتكلم 
مش هتكلم يا قاسم قولتلك     ابعد عن وشى دلوقتى 
 وقال بحدة  
نسرين مالك فى ايه ليه كل العصبية دى يعنى كل دا عشان بقولك مفيش شغل تانى وحابب تريحى فى البيت 
فلتت نفسها منه بعصبية وقالت 
انت عرفتنى فى الأكاديمية واتخرجنا مع بعض وعارف شغلى كدا حتى لما بعدت وحصل اللى حصل عرفتنى وانا الرائد نسرين ليه جاى دلوقتى وتقولى لا مفيش شغل    فى ايه فى دماغك فى يا قاسم 
اخد نفس عميق وقال 
مفيش يا نسرين    كل الحكاية انى خاېف عليكى مش كل مرة ممكن الحقك وانقذك يا نسرين     انا مش عايز اخسرك بعد ما لقيتك تانى يا نسرين 
مسكت ايديه وباستها برقة وحنية وقالت  
متخافش عليا    حتى لو انت مش موجود انا هقدر احمر نفسى يا قاسم    ارجوك يا قاسم بلاش تخلينى ازعل منك واكرهك 
قاسم پصدمة 
تكهرينى للدراجاتى يا نسرين شايفة خوفى عليكى ممكن يوصلك انك تكرهينى 
نسرين بهدوء 
مش قصدى     يا قاسم افهمنى ارجوك 
 متزعلش منى ارجوك     مقدرش على زعلك يا قاسم ولا بعدك 
طبطب عليها بحنية وهو بيبتسم وقال 
متزعليش انتى منى يا نسرين انا مقدرش على زعلك منى ولا انك تكرهينى     يهون عليا الكل الا انتى 
_ بحبك يا قسومى
وانا بمۏت فيكى يا عيون قسومى
_ انا مش قولت مليون مرة يا رباب لما ارن تردى علطول 
مصطفى    مصطفى انا مش فضيالك دلوقتى حل عنى 
_ اللهم صل على النبي     طيب يا رباب كلها ساعات ونبقى فى بيتنا وهتشوفى مصطفى دا تانى خالص 
جرا ايه يا مصطفى انت نسيت انى ظابط ولا ايه   الله 
_ ظابط ايقاع يا حبيبتى     سلام 
قالها الجملة دى وقفل فى وشها    بصت للتلفون پصدمة وقالت 
بتقفل فى وشى يا مصطفى     انا تقفل فى وشى     طيييب اصبر عليا يا معلم مصطفى
وها قد جاءت ليلة الزفاف المنتظرة     فى حارة رباب ومصطفى من اولها لأخرها متزينة بزينة الافراح ومنورة    والاغاني منتشرة فى كل مكان     تم كتب الكتاب وهما دلوقتى بيرقصوا مع بعض    الفرحة باينة على وشوش الكل    حتى البنات شاركوها الرقص     ولكن كل ما واحدة تهز كتافها بيسحبها حبيبها ويوقفها جنبه ڠصب   
يابت اتهدى يخربيت عقلك    مش كل شوية هسحبك يا نور
_ يوه يا عمر ما تسيبنى افرح لصاحبتى يا اخى 
مش وسط الناس يا نور    ابقى افرحى فى بيتنا يا حبيبتى 
_ طيب    طيب يا سى عمر
عليا النعمة يا نسرين هشيلك على كتافى وامشى بيكى لو مترزعتيش جنبى واتهديتى 
_ ولا انت ايه اللى رجعك لحياتتى تانى أفقد الذاكره لمدة ساعتين الفرح وابقى تعالالى تانى 
دانا اللى هفقدلك ذاكرتك لو مسكتيش وسمعتى الكلام 
_ نينينينينيى     بارد
طلقنى     روحنى وطلقنى يا آدم 
_ مش لما اتجوزك الاول ابقى اطلقك ياختى 
طيب بم انك مش جوزى سيبنى ارقص براحتى بقى 
_ لو جدعة اتحركى سنتى من جنبى كدا 
خلاص    الجو برد ومقدراش اقوم 
_ ناس تخاف متختشيش    بعدين انا تسبينى وتمشى يابت 
يوووه انت لسة فاكر ما قولتلك الرصا ص اللى معايا خلص يا دومى 
_ دومى جاتك القرف وانتى  
انا ايه    ها 
_ وانتى شبه السكر يا سكر 
مسم
وصل اسماعيل بيه وسلم على رباب     جمعهم كلهم على جنب وفى مكان هادى بعيد عن الدوشة وبصلهم بغموض وابتسامة خبيثة وقال  
منورين يا حبايبى كلكم     فى حاجة كدا عايز اقولهالكم حتى العروسة لازم تعرفها وتشارك معاكم 
بصوا لبعض بريبة وترقب     وهو ابتسم بجانبية وقال 
مهمة جديدة لإنقاذ ظابط شرطه مصرى ايطالى     جهزوا نفسكم يا ابطال   
بصوا لبعض بهدوء ومرة واحدة قالوا
كلهم مع بعض  
مهمة تااااانى   
الاخير
نادية_فى_ورطة
كريمةحمادة