رواية مكتملة بقلم لولو محمد
المحتويات
مش فارق معايا فى حاجه انا كل اللى يهمنى سعادتكوا و بس ... اسيبكوا بقي لوحدكوا شويه
عليا تقوم و احمد مضايق اميره تلاعبه يبصلها
اميره و الله هتفرج و هتشوف خلاص بقي فكها
احمد يبتسم و يهز راسه
....................
فى شقه مروه
ميار بتكلم إيناس فى المطبخ وفى ايدها ساندوتش
ميار عيب يا طنط هو انا تلميذه
ميار اكيد عارف طبعا
إيناس خاېفه يكون طمعان فيها يا ميار البت ما خرجتش من تجربتها الزفت اللى فاتت
ميار لا دا امير دا حاجه تانيه اقسم بالله لولا انى عارفه و متاكده ان عينه منها ما كنت عتقته
إيناس تبصلها پصدمه
ميار بصي انا فى الاول ما كنتش فاهمه فضلت وراه اجس النبض اجيب سيرتها مره اخليها ما تروحش مره و اشوف هيسال عليها و لا لا اقوله دا تعبانه و اشوف هيجرى عليها و لا لا دا اخرهم امبارح فى الاجتماع ايه بيقولها هكلم بابا قولتله طب و ابويا وشه جاب اللوان
ميار اهم حاجه دلوقت نركز عشان مقابله اهله دى هتكون اهم محطه فى الجوازه كلها كدا كدا انا هاجى فى اخر لحظه و اعتزر و اتحجج باى حاجه فهى مش هتقدر تعتزر و هناك بقي يا طنط مش هوصيكي تاكلى ودان امه
إيناس ايه يا بت طريقه الكلام دى
ميار يا طنط اقصد ودان مامته و الله فى ايه
ميار حصل يا رياسه
ميار تاخد طبق عليه ساندوتشات و تروح تفتح باب الاوضه تلاقي مروه مڼهاره من العياط و فى ايدها الموبايل اول ما تشوف ميار تمسح دموعها و تحاول تدارى مش قادره ميار تقفل الباب بسرعه و تجرى على مروه
مروه ما حصلش حاجه انا بس اللى ... مش عارفه كنت فاكره ان كل حاجه خلصت مش عارفه ليه موجوعه اوى كدا ... دا احنا بقالنا كتير اوى ... و بعدين ما انا كنت عارفه انهم هيتجوزوا ... بس موجوعه اوى و مش قادره ادارى ... موجوعه اوى يا ميار موجوعه اوى
ميار تحضن مروه
ميار انتى فكيتي البلوك و لا امه كلمتك و لا الحربايه التانيه دى عملتلك منشن و لا ايه الحكايه بالظبط
ميار لا فارقه و لازم يفهموا اننا مش كل مره هنسكت
مروه لازم نسكت لو اتكلمت هيعرفوا انه لسه فارق معايا و انا اموت و لا ان الاحساس ده يوصله
ميار لا يا مروه هو مش فارق معاكى اللى فارق معاكى خيانته ليكي و قله تقديره ليكي و لحبك ليه اللى فارق معاكى السنه اللى عشتيها معاه بقلب مكسور كلها نكد و خېانه و قبلها سنه و نص وعود كدابه لو بيحب واحده تانيه دخل بيتكوا ليه علقك بيه ليه دخل عليكي ليه مادام انتى مش ماليه عينه دا انسان غير امين و ما يتبكيش عليه و انتى عاقله و فاهمه الكلام ده كويس انتى بتعيطى على مشاعرك انتى و قلبك انتى و خديها منى كلمه بكره ربنا يعوضك بسيد سيده بكره تتقابلوا فى الشارع وش لوش و مش هتلاقى جواكى اى مشاعر ناحيته صدقيني المسائل دى بس بتحتاج وقت
ميار و لا يحرمنى منك انسي بقي الهبل ده و خدى نقنقى فى الساندوتشات دى و انسيه و قال على راى المثل ما يعدل المود الا الفود
مروه تضحك من وسط الدموع
ميار ايوه كدا فكيها بلا قرف احنا عندنا حفله لازم نرتب لها الانطباع الاول بيدوم
مروه بفكر اعتزر
ميار عيب بقي مش هنقعد كل شويه نتكلم فى نفس الموضوع انا قررت هنروح يبقي هنروح و احنا تؤام ملتصق يعنى يا نروح سوا يا ما نروحش سوا
مروه تبص الناحيه التانيه ميار تناولها ساندوتش مروه تاخده ميار تحضنها و تطبطب عليها
..........................
فى شقه فخمه دورين
الشقه فاضيه فيها زينه بسيطه و امير يستقبل على و يسلم عليه و إيناس و مروه وراه
امير اهلا و سهلا اهلا بحضرتك نورتنا و الله سعيد انك شرفتنى و قبلت عزومتى حقيقي نورتنا اتفضلوا اتفضلوا
على حبيبي دا كفايا زوقك فى انك تفتكرنا فى مناسبه خاصه زى دى .. دى هديه بسيطه مننا يا رب تعجبها
امير تعبتوا نفسكوا اوى احنا أهل مفيش بينا الكلام ده
على يبتسم
امير منوره يا امى والدتى هتفرح اوى لما تقابل حضرتك ثوانى بس ابلغها انكوا هنا و هدى الهديه دى لاختى
إيناس تمام يا حبيبي احنا هنا اهو
امير يدخل جوه
مروه هو ما فيش غيرنا و لا ايه
إيناس مش عارفه بس هو قال انه عائلى
مروه هكلم ميار اشوفها اتاخرت ليه مش فاهمه انا كلمتها عشرين مره ما ردتش قلقت عليها اوى
إيناس كلميها على موبايل امها
مروه صح فاتتنى دى
مروه تتصل ميار ترد
ميار بصي انا عارفه انك مش طيقانى بس انا مش هعرف اجى و مش هعرف اكدب عليكي فى حجه اضربيني لما نتقابل بعدين
ميار تقفل السكه و مروه مش مستوعبه اللى حصل تبص لمامتها باستغراب
على فى ايه خير ! فى حاجه و لا ايه
مروه مش جايه و بتقول من غير سبب
إيناس خلاص مش وقته افهمى منها بعدين
على كدا كدا مش هنطول انا مش فاهم كل ده سايبينا لوحدنا ليه هو احنا جايين بدرى و لا ايه دا الجدع ماكد عليا المعاد
مروه مش عارفه الجو غريب اوى فعلا
امير يدخل بيزق نهى بنت تلاتينيه على كرسي بعجل لابسه فستان من تصاميم مروه و وراهم نور والده امير
نور انا اسفه جدا على التأخير بس نهى كانت بتحط الرتوش الاخيره
امير ماما نور ماما إيناس مروه الاستاذ على اختى الكبيره الصغيره نهى و انا امير
امير يضحك
نهى انتى مش متخيله انا مستنيه اقابلك بقالى قد ايه امير مش بيبطل كلام عنك انتى و ميار هى فين صحيح دا انا بمۏت من خفه ډمها على المواقف اللى بتعملها
مروه اعتذرت و الحقيقه مش عارفه السبب
نهى على العموم بلغيها انى عاجبنى شغلكوا اوى و انكوا عاملين جو حلو اوى انا تقريبا كل لبسي بقي من عندكوا
مروه انتى محلياه جامد اوى
نهى ميرسي لزوقك
امير نهى مش من النوع اللى بتحب الزحمه و لا أعياد الميلاد بس احنا اقنعناها تعملها حجه عشان تتعرف عليكوا
مروه انتى مش محتاجه حجه كان ممكن تيجي الاتيليه فى اى وقت او حتى نتقابل فى اى حته بره
نهى انا ما بخرجش للاسف ما بحبش اختلط بالناس يعني هى ماما و امير بس و بصراحه كلام امير عنك هو اللى شجعنى اوى اقابلك
مروه دا يشرفني بس دا لازم يتغير لاننا اكيد لازم نتقابل كتير بعد كدا
امير طب ايه اجيب التورته بقي و لا ايه
نور هساعدك
امير و نور يمشوا
نهى ميرسي على الهديه حلوه اوى بجد عجبتنى
إيناس دا زوق مروه
نهى جميله ما شاء الله
امير يدخل شايل تورته و نور وراه شايله اطباق مروه تقوم تساعد
نور اعذرونا بقي نهى ما بيعيش ليها هاوس كيبرز بتمشيهم كلهم أخرنا نجيب حد يساعدنا فى التنظيف
إيناس و الله احسن دول كلهم شغل شقلب و اقلب
امير يولع الشمعه و يجرى يطفى النور
امير يلا هابى بيرث داى تو يو
الكل يغنى نهى تنفخ و تطفى الشمعه امير يشغل النور و الكل بيسقف
نهى الجو ده انا كنت نسيته خالص بجد
امير كل سنه و انتى طيبه يا ست البنات
نور معلش يا امير هات الصينيه من جوه على ما اقطع التورته
امير حالا
امير يروح يجيب صينيه عليها ساليزونات كتير يحطها
على ليه كل ده بس ربنا يديم العز يا رب
امير هستاذنك بقي يا ست الحبايب طبقي انا و عمى فى التراس و انتوا تفضلوا بقي بنات فى بعض
نور تمام اسبقونا انتوا
على يقوم يروح البلكونه مع امير
نهى انا سعيده اوى انكوا جيتوا بجد
إيناس بس انتى ليه يا حبيبتي قافله على نفسك اوى كدا
نور نهى بتشتغل مترجمه فريلانسر و الرايت بتاعها عالى و دا طبعا دا واخد كل طاقتها و وقتها
إيناس ايه ده معلش
نور استأذنك يا مروه توصلى الطبقين دول
مروه اه طبعا من عنيا حاضر
مروه تقوم تاخد الطبقين تروح البلكونه امير بيتكلم امير و على ياخدوا منها
امير انا اتعلمت من والدى كل حاجه و بعدين قرر يدينى شركه صغيره اتعامل انا فيها لوحدى و للاسف ما فاتش وقت كتير و البرصه اتقلب حالها و ناس كتير جدا خسړت كل فلوسهم بما فيهم والدى الله يرحمه ما استحملش و اتوفى و انا و نور كل واحد فينا كان خاطب وقتها ... ميرسي جدا ... استنى من فضلك عاوزك تسمعى
مروه تقف و تستغرب
امير و كالعاده العلاقات دى ما تمتش نهى قالت إنه عادى و ان هو الخسران و دخلت اوضتها نامت تانى يوم الصبح صحينا كلنا على صوت صريخها دخلنا الاوضه لقيناها زى ما شايفين كدا ... بعت الفيلا و اشترينا الشقه دى و لفينا العالم كله على علاج مفيش الحزن ممكن
امير يبص لمروه
امير الواحد لما بيكتم زعله و حزنه جسمه بيتاثر ممكن تبقي عشان حاجه ما تستاهلش نخسر عمرنا كله
مروه بس الطب بيتقدم كل يوم اكيد فى علاج
امير و الله مش ساكت بس هى بقي قفلت على نفسها زى ما انتى شايفه كدا حتى الخدامين ما بتخليهمش يشوفوها انتى اول واحده توافق تقابلها ... اكيد طبعا من كتر ما بحكيلها عنك
مروه تبتسم
مروه هروحلهم عن اذنكم
مروه تدخل و امير يكمل كلام مع على
امير فضلت ورا شركتى لحد ما اهو نوعا ما قادر اقف على رجلى فى السوق عشر سنين ما بعملش اى حاجه غير انى اشتغل و لو عندى اى وقت فاضي بقضيه هنا مع امى و اختى و بس الحقيقه ان صحابى ايام والدى علاقتى بيهم انقطعت واحد ورا التانى و مش هكدب لو قولت انهم حاولوا يرجعوا بس للاسف ما كانش عندى انا وقت ليهم
على ربنا بيعوض
امير يوم ما مروه جت قدمت فى الشركه انا سمعت طرطشه كلام بينها و بين ميار حضرتك اكيد عارف ميار صوتها عالى و اللى فى قلبها على لسانها... فهمت يوميها ان مروه اطلقت و ان طليقها غدر بيها و كان بيحب واحده تانيه
متابعة القراءة